اگر دچار بیماری همز و لمز هستید.

اگر وقتی با دیگران حرف می زنید آن ها را در نیم ثانیه می چزانید.

اگر در ارتباط آدم ها ضعف هایشان را می بینید و لا غیر و میل به به رخ کشیدن آن ها در شما فوران می کند.

اگر زبان تان خیلی تیز است و برّندگی اش به نحوی ست که قادر به دوخت ودوز مجدد نیستید.

اگر قصد کرده اید که این گونه نباشید و دنبال راه کاری برای درمان می گردید.

  باید بدانیم هر طعنه ی ما به دیگران نشان از این دارد که ما مرگ او را زودتر از مرگ خود می دانیم.

 باید بدانیم نیشی که از ما ابراز می شود نشان از این دارد که به زنده بودنِ مان مطمئن هستیم.

 باید بدانیم هر کنایه ای که از ناحیه ما اتفاق می افتد نشان از این دارد که ما خودمان را بالاتر از طرف مقابل می دانیم و بی نقص تر.

 باید بدانیم طرف مقابل را پست تر، دون تر، ناقابل تر، بی خودتر، بی استفاده تر و ... تر های ناجور زیادی می بینیم.

 باید بدانیم چشم نازک کردن های ما نشان از این دارد که، نه تنها من بهترم بلکه تو بدتری و این بدی هیچ گاه گریبان گیر ما نمی شود.

 باید بدانیم این اخلاق نشان از این دارد که نمی دانیم، امکان دارد این سیبِ روزگار که می چرخد، این توان ما را با آن ضعف جابچا کند. چه بسیار قدرت مندهایی که ضغیف شدند.

 باید بدانیم خدا فضلی می دهد و فضلی می گیرد.

باید بدانیم با نپذیرفتن ویژگی ها و مختصات متنوع آدم ها با هر شدت و ضعفی خودمان را از بسیاری از فضائلی که برای مان در نظر گرفته شده است محروم می کنیم.

باید خیلی مسائل را بدانیم.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سوره ی مبارکه همزه.

و سوره مبارکه نحل، دعای مبارکه عرفه.